Help! Mijn kind durft niet te duiken.

Samen leren zwemmen kopsprong-2

Afgelopen week ontving ik via deze website ‘Samen leren zwemmen’ de volgende vraag van een moeder:

“Hallo, mijn kind durft niet te duiken vanaf de kant. Ze moet voor haar B diploma duiken, maar ze durft het steeds niet. Moet ik mijn kind dwingen? Of haar juist van zwemmen afhalen? Help!”

Voor iedereen die deze situatie herkent, dit is het antwoord dat is verstuurd.

Nog te moeilijk

Jouw kind durft (nog) niet te duiken, maar moet het wel steeds proberen. Mijn uitgangspunt is dat ze wordt ‘overvraagd’, de opdracht is nog te moeilijk. Het lijkt mij voorspelbaar dat jouw dochter een aantal vaardigheden die het gemakkelijker maken om te gaan duiken ook nog niet (goed) beheerst. Ze vertrouwt zichzelf in ieder geval niet en vindt zwemmen vast en zeker helemaal niet (meer?) leuk.

Je kunt aan (zelf)vertrouwen en plezier werken op verschillende manieren. Ik ga er van uit dat na stap voor stap oefenen, een duik een uitdaging voor jou kind kan worden. Want als je iets leuk vindt en je denkt dat het je wel kan lukken, dan wil je het ook wel proberen!

Ik adviseer je om samen met je kind te gaan ‘spelen’ tijdens recreatief zwemmen. Je kunt ook overleggen met de lesgever die de zwemles verzorgt.

Een aantal tips

Ga kijken wat voor jouw kind werkt:

  • ga vooral niet duiken!
  • laat je kind bepalen wat jullie gaan doen en wissel eventueel af: jij doet iets voor, zij doet iets voor.
  • ga naar het ondiepe en doe spelletjes onder water: dingen van de bodem halen, handstand maken, dieren nadoen (vooral dolfijnen), onder de benen of een liggend(e) moeder/kind doorzwemmen.
  • ga naar het halfdiepe (bij voorkeur waterdiepte van 1.40 of zo) en spring (samen) op allerlei gekke manieren in het water. Doe elkaar om de beurt na.
  • probeer de bodem aan te raken en maak daar een spelletje van. Leg ook hier materiaal op de bodem en probeer het van de bodem te halen (wie heeft het eerst twee ringen?)
  • ga daarna naar dieper water (2 meter of dieper) en doe hetzelfde. Op gekke manieren in het water gaan, bijvoorbeeld ook elkaar nadoen. Maak voor de gein en afwisseling ook eens een duik, kijken hoe je kind daar op reageert. Probeer de bodem aan te raken. Wie is het eerst weer boven? Haal dingen van de bodem (op 3 meter diepte is dit wel lastig).
  • laat je kind eens door je benen ‘zwemmen’. Of door een hoepel (eerst springen mag ook). Boots daarna het gat na (hoepel verticaal in het water houden).
  • daag je kind zo nu en dan uit om een duik te maken. Kijk hoe ze daar op reageert. Maar wees ook heel voorzichtig. Als je kind teveel druk ervaart, hanteer dan het uitgangspunt: zij is er nog niet aan toe.

Het kan tijd kosten, maar het kan ook snel gaan! Ik wens jullie heel veel speel- en zwemplezier. Succes!

Ook een zwemlesprobleem?

Stel je vraag via het contactformulier, leg de situatie kort uit en je ontvangt persoonlijke tips.

Comments

  1. Ik heb zelf zwemles gegeven en ik ben zulke kinderen wel vaker tegen gekomen. Vertrouwen is dan het aller belangrijkst, alles wat een kind voor het eerst gaat doen of moeilijker is dan het vorige is eng voor een kind zeker in het water.

    Het is een super mooi antwoord 🙂

    • Ik geef ook zwemles……Vertrouwen tussen kind en zwemjuf/meester is het allerbelangrijkste dan bereik je het meest…. Ik heb een topbaan!!!!

    • Saskia says

      Een mogelijke andere reden kan zijn dat het kind t eng vind om met t hoofd eerst in t water te komen. En zeker staand duiken van de kant (hoog/laag). Mijn advies naast de tips die al gegeven zijn is om het duiken op te bouwen. Ga eerst op de knieen zitten op de kant dat gelijk is aan het water. De afstand wordt hierdoor kleiner en t kan langzaam uitgevoerd worden. Als ouder of leraar kan je heel makkelijk helpen het kind de beweging te laten ervaren (het kind plaats de armen naast het gezicht/oren, vraag de handen van het kind, houdt deze vast, kind plaats de kin op de borst en trek het kind rustig in t water op de manier waarop je ook zou duiken). Je bouwt vertrouwen op en om t leuk t maken kun je ringen opduiken. Het kind leert om eerst met t gezicht in t water te komen en vervolgens de rest. Lukt die goed en gaat t ontspannen laat t kind dan spelendewijs zelf doen. Is de angst weg en is de beweging vloeiend probeer dan vanaf een staande positie (nog steeds van dezelfde kant) maak t nog altijd leuk door de bovenstaande tips en wanneer ook dit lukt probeer t dan van een hogere kant.
      Succes en veel zwem plezier! Plezier is t belangrijkste dwingen helpt niet! En oefen niet oneindig maar elke keer bijv. 10 keer. Ook dit helpt het kind (geeft duidelijkheid hoevaal er geoefend moet worden) en beloon haar met een zelf gekozen activiteiten na afloop.

      • Titeke says

        Hoi Saskia, bedankt voor je uitgebreide reactie! Ik vermoed ook dat het kind het eng vindt om eerst met het hoofd in het water terecht te komen. Zeer waarschijnlijk zal ook het ‘te water gaan op allerlei manieren’ (nog) niet van harte gaan. En misschien durft hij of zij ook nog niet ‘vrij’ met het gezicht onder water te gaan. Dan betekent het dat je daar tijdens het spelen dus gerichter aandacht aan kunt besteden. Jouw aanpak is een manier om een kind de vaardigheid ‘duiken’ te leren waarbij het resultaat (de uitvoering) voorop staat. Ik kan me wel voorstellen dat je dat tijdens de zwemles doet, maar ik vraag me af of je dat als ouder wel moet willen. Wanneer het resultaat voorop staat, krijgt het samen leren zwemmen iets dwingends. Het hangt van het kind af of je dit moet doen. Het is heel goed mogelijk dat het kind het dan helemaal niet meer leuk vindt en protesteert. Ik vind dat ouders dan moeten stoppen (geef het kind de regie), in de zwemles kies je daar wellicht niet voor. In eerdere tips heb ik aangegeven dat ouders zich beter niet met de techniek van de zwemslagen kunnen ‘bemoeien’. Ik vind dat dat ook geldt voor de technische uitvoering van andere vaardigheden. En het duiken (de kopsprong) is daar één van. Jouw advies om ringen op te duiken kan ook worden uitgevoerd door in het water te springen. Wanneer de ouder dan duikt en het voorbeeld geeft, wordt het kind misschien uitgedaagd om het ook eens te proberen. Maar dat gebeurt alleen wanneer het kind zichzelf zeker genoeg voelt.

  2. Goed artikel! Het is zo lastig om kinderen van hun zwem angsten af te brengen. Zet daar ongeduldige ouders tegenover en je hebt een groot probleem wat je als zwemleraar maar 1,2,3 even moet oplossen.

  3. Ik mis een hele belangrijke 1e stap.
    Is er echt gevraagd wat het maakt dat het kind niet durft te duiken.
    Vaak vullen we het al in, is te eng. durft niet met het hoofd onder water, het is te hoog, durft niet door het gat.
    Stel de vraag eens aan het kind. Kinderen kunnen vaak goed verwoorden wat ze vinden, maar wij moeten leren echt te luisteren.
    Eventueel doorvragen, opties bieden om naar de echte oorzaak te komen.

    Daarnaast durft een kind alleen echt te zeggen als er iets is, als hij/zij zich op zijn gemak voelt.

    • Titeke says

      Hoi Eveliene,
      Een mooie aanvulling! Ik ben het met je eens dat vragen een belangrijke tool is. Ik zou zelf het liefst voorkomen dat kinderen (te veel of te vaak) dingen moeten doen die niet lukken. En heel veel kinderen weten ook niet goed onder woorden te brengen waarom het niet lukt. Blijven zoeken naar wat wel lukt is essentieel. En daar kom je alleen maar achter door te uit te proberen en te vragen.
      Groet, Titeke

  4. Silvia Rietkamp says

    Dit zijn de problemen niet bij mijn dochtertje ze durft wel van de lage kant te duiken en dat doet ze ook super goed echter zodra ze op de verhoogde kopse kant van het zwembad staat en ze moet duiken bakt ze er niks van maar het gat dat erachter op 6 meter logt haalt ze wel het is puu dat de kant daar hoger is en daar moet ze vanaf duiken met haar b diploma afzwemmen
    Hoe leer ik haar van die hoogte te duiken!?!?!

    • Hallo Sylvia,
      Het lijkt erop dat jouw dochter nog niet van harte vanaf de verhoogde kant van het zwembad in het water gaat. Je vraagt hoe je haar vanaf die hoogte leert duiken. Mijn advies is om haar eerst aan de hoogte te laten wennen. Ze hoeft dus eerst nog niet te duiken, liever niet zelfs. Laat haar op haar eigen manier in het water gaan. Doe zelf ook mee. Spring, probeer de bodem aan te raken (als dat mogelijk is), spring samen. Doe zo nu en dan ook eens een duik voor, vraag je dochter of zij dat ook wil. Laat het zeil met het gat erin eerst op de kant liggen. Het gaat om het te water gaan vanaf de hogere kant. Ik denk dat ze dan langzamerhand went aan die hoogte en dan ook als vanzelf gaat duiken. Daarna kun je het gat in het zeil er aan toevoegen.

      Hartelijke groet, Titeke

  5. Veel kinderen willen zien waar ze heen gaan en tillen dus hun hoofd op. Daardoor kunnen ze plat duiken en dat dat zeer.
    Een tip/truc die ik mijn leerlingen vaak meegeef is ‘je oren inpakken en pas onder water weer uitpakken’; het is dan de bedoeling dat ze hun hoofd tussen hun bovenarmen houden/kin op de borst.
    Verder veel oefeningen als ‘onder water wegschieten en zover mogelijk doorglijden’ (bevordert de bewustwording van de hoofdhouding in kader van stroomlijn).
    Voor het leren duiken (van de hogere badrand) kun je ook een ‘glijduik’ (van een grote gladde mat) en/of een ‘knieduik’ (geknield op de badrand) als tussenvormen toepassen. Laat ze in ieder geval NIET haar voeten naar achter wegschoppen; een verkeerde timing kan er dan voor zorgen dat ze òp de badrand terecht komt. Ze moet de badrand gebruiken als afzetpunt en zo lang mogelijk contact houden met haar voeten/tenen.
    Als ouder kun je het veel voordoen; kinderen kopiëren van alles, dus dat ook. Ga in ieder geval niet de zwemonderwijzer uithangen als je geen verstand hebt van hedendaagse zwemtechnieken/leerlijnen.

Speak Your Mind

*